yazı — 1. is. 1. Yazmaq üçün tətbiq edilən qrafik işarələr sistemi; əlifba. Ərəb yazısı. Slavyan yazısı. Qot yazısı. Çin yazısı. Yazı ləvazimatı – yazmaq üçün lazım olan şeylər: qələm, mürəkkəb, kağız və s. Yazı masası (stolu) – yazı işləri üçün xüsusi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
siyahi — f. 1) qaralıq, qaraltı; 2) m. savad, yazı pozu; 3) siyahı; 4) mürəkkəb (yazı mürəkkəbi) f. zənci, qaradərili … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kitab — is. <ər.> 1. Üzərində hər hansı bir mətn olan vərəqlərin bir araya gətirilərək tikilib cildlənmiş nəşriyyat növü. // Əlyazması şəklində olan bu cür əsər. Qalın kitab. Böyük kitab. – Nə qədər ki, qamusları vərəqlədim, nə qədər ki camaat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mirzə — f. əsli ə. «əmir» və f. «zadə» 1) şəxs adından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; 2) savadlı adam; 3) yazı pozu ilə məşğul olan katib … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səvad — ə. 1) qara; 2) yazıb oxuma, yazı pozu; 3) gümüş bəzək şeylərinin üzərində qara rəngli naxış; 4) uzaq və ya qaranlıq olduğu üçün aydın seçilməyən; qaraltı ə. ölkə, vilayət. Səvadi ə’zəm ən böyük ölkə, çox böyük vilayət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
basəvad — sif. <fars. ba. . . və ər. səvad> köhn. Savadlı, savadı olan, yazı pozu bilən. Amma hər kəs bu dillərin heç birində basəvad deyil, yəqin ki, bilməyəcək nə deyirik. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşıq — sif. 1. Dolaşmış halda olan, pırtlaşıq, bir birinə dolaşmış, bir birinə qarışmış, bir birinin içinə keçmiş. Dolaşıq ip (sap). Dolaşıq saç. 2. Düz getməyən, əyri üyrü, dolanbac. Dolaşıq yol. Dolaşıq küçə. // məc. Çətinliklərlə, maneələrlə dolu;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hesab — is. <ər.> 1. Hər hansı hesablamanın rəqəmlərlə ifadə olunan nəticəsi; say, miqdar. Əgərçi bizim qoşunumuz da hesab və ədəddə taifeyi Osmaniyyədən kəm deyildi. . M. F. A.. Qulaq asanların hesabı artdı. Ə. H.. Hesab etmək (eləmək) – saymaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
katib — is. <ər.> 1. İdarənin, müəssisənin, təşkilatın və ya bir şəxsin yazı pozu işlərini aparan adam. Dəftərxana katibi. Məhkəmə katibi. İdarə katibi. Yerli komitə katibi. – Katib fərmanı oxuyandan sonra qiymətli bir xələt gətirib vəliəhdin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kömək — is. 1. Birinin qarşılaşdığı çətinlikləri, sıxıntıları yüngülləşdirmək üçün görülən iş, hərəkət; yardım. Lay lay əməyim bala; Duzum, çörəyim bala; Gözləyirəm böyü sən; Görüm köməyin bala. (Bayatı). Bir səs dedi: – Ey qafil; Hər meyvə olur hasil;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
